In memoriam
Jellie Schuurman (7 februari 2024)
Als 80-plusser rende Jellie ieder weekend nog een rondje om haar conditie op peil te houden. Ook fietste zij, door de week, nog gewoon enkele tientallen kilometers over de Utrechtse Heuvelrug. De oude lerares gymnastiek was gepast trots op haar fysieke conditie.
Jan Schuurman was haar grote liefde. Ruim vijftig jaar deelden zij lief en leed. Zijn dood, in 2013, betekende niets minder dan een emotionele aardbeving. Op 82-jarige leeftijd moest zij -als het ware- op 1 been verder. Er gingen meer lichten uit, meer deuren dicht – en emotioneel werd het kouder dan je in eerste instantie zou vermoeden. Jellie liep niet zo te koop met haar diep liggende emoties.
Bovendien moest en wilde ‘sterk zijn’. Ze zou ze volop moeder blijven (en zijn) voor de vier kinderen, die hun vader misten. Maar ’s avonds in het lege bed vouwde ze haar handen voor een Rendez Vous met haar Schepper. En ze bad niet om lichtere lasten, maar om sterkere schouders.
Voor Jellie betekende het geloof (tot en met de laatste dagen) een anker en kompas. God was haar Vriend voor het leven, haar uitzicht en toekomst! Een toekomst voorbij de dood, voorbij het vuur… Daar vertrouwde zij zich -boordenvol overtuiging- aan toe.
Cees Baan
Gerard Kortleve (23 januari 2024)
Op 24 november 1937 werd Gerard geboren in de Alblasserwaard. Hij ging studeren in Delft. In Janny vond hij zijn vrouw. Samen kregen zij 3 kinderen, en later ook kleinkinderen. Vele jaren woonden zij in Sittard. Beiden waren actief in de kerk. Gerard is jarenlang kerkvoogd geweest, heeft zich ook ingezet voor het samengaan tussen Hervormde en Gereformeerde gemeenten. Ook is hij scriba geweest en zette hij zich in voor de Classis. Na 55 jaar verhuisden ze naar Zeist in 2020 om dichterbij de kinderen te zijn. Hier ging Gerards gezondheid snel achteruit, en uiteindelijk moest hij naar Beukenstein in Driebergen. Janny bezocht hem dagelijks en zorgde voor zijn welzijn. Op 23 januari overleed hij.
We namen afscheid van hem op 31 januari en herdachten hem in liefde. We wensen Janny en de kinderen kracht en troost toe in deze tijd van rouwen.
Jenny Berghegen (25 december 2023)
Op 25 december j.l. is ons gemeentelid Jenny Berghegen overleden. Zij werd geboren op 16 december 1932 en onder de namen Gerritje Jannie geregistreerd in de gemeente Drunen. Jennie groeide op met 3 zusjes en een broer op de boerderij van haar ouders.
Al jong was muziek een wezenlijk deel van haar leven. Ze leerde piano spelen en later ook blokfluit. Ook het onderwijs had haar belangstelling en zo kwam ze terecht in het muziekonderwijs aan slechtziende kinderen. Het had haar hart en ze bleef tot aan haar pensionering met groot enthousiasme muziekdocent. Hoe ze daar gewaardeerd werd bleek uit de contacten die leerlingen met haar bleven houden. Bij haar uitvaart werd dat duidelijk uitgesproken door een van hen.
Jenny was lid van onze wijkgemeente Zeist-West. Ook hier bleek haar enthousiasme voor muziek, wat zich onder meer uitte in haar deelname aan de instrumentale begeleidingen bij hoogtijdagen.
De laatste maanden nam haar energie snel af. Een ongeneeslijke ziekte bleek de oorzaak. Na een ziekbed van enkele weken overleed Jenny op eerste kerstdag. Op dinsdag 2 januari was haar afscheid.
Alexander Johannes Veenstra (17 december 2023)
In zijn 100-ste levensjaar is hij, vol vertrouwen, ingeslapen. Het karakter Lex Veenstra werd getekend in de oorlogsjaren. De ervaringen die hij als tiener te slikken kreeg, stonden levenslang op zijn harde schijf. Zo zwaar en zwart die jaren waren, zo licht en warm werd het toen hij in de straten van Dordrecht het mooiste van de stad ontmoette: Tine van Dongen. Tot haar dood heeft hij haar op handen gedragen. Zelfs toen Tine fysiek kwetsbaar was geworden, omringde hij haar met alle denkbare (en ook: ondenkbare!) zorg. Samen kregen zij vier kinderen. En Lex werkte (bijna) dag en nacht om voor zijn gezin brood en wijn te verdienen. Bij alle tegenslagen, alle onrust en zijn tekortkomingen wist hij zich getroost door de nabijheid van God. Als hij voor het eten zijn handen vouwde voor het Onze Vader lag er ook een ongekende kracht en warmte in zijn stem. Elk woord kwam rechtstreeks uit de grond van zijn hart. En hoe vaak moet hij dit gebed niet (wel!) gebeden hebben? Duizenden keren en telkens met zeer veel overtuiging: Want van U is de kracht, de heerlijkheid, tot in eeuwigheid…
Bij de klanken van ‘Veilig in Jezus in armen’ begonnen we zijn dankdienst en we sloten af met ‘Lichtstad met uw paar’len poorten.’ Daar zal hij zijn Heer ontmoeten…
Cees Baan
Riek van der Heide-van den End (16 december 2023)
Riek is geboren (1938) en getogen in Woerden; ze heeft altijd gehouden van die plaats. Na Jan en Meinie was ze het derde kind. Later volgde nog zus Riet.
Als kind was ze vaak ziek. Veel schoolverzuim heeft ze later goed gemaakt: ze heeft 38 jaar vol overgave gewerkt op scholen in Woerden, Harmelen, Zuidland, en tenslotte in Ede; als kleuterjuf en ook als schoolhoofd. In 1990 eindigde haar schoolleven. Ze kwam naar Zeist en trouwde met Gerrit van der Heide, die in 1988 zijn eerste echtgenote Gé verloren had.
Ze was altijd actief in het verenigingsleven. In Zeist heeft ze veel vrijwilligerswerk gedaan in de kerk; als bezoekdame en lange tijd ook als gastvrouw bij de wijkinloop.
De laatste jaren gingen haar gezondheid en die van Gerrit achteruit; ze hadden hulp nodig. ‘Riek is Riek niet meer’ zei ze vaak.
Gerrit overleed op 8 januari. Riek was inmiddels noodgedwongen verhuisd naar Bovenwegen.
Ondanks alles heeft zij het in Bovenwegen goed gehad. Maar plotseling werd haar gezondheid slechter. Op 16 december overleed Riek, in het bijzijn van haar familie. Ze is rustig heengegaan.
Het belangrijkste woord bij haar uitvaart was ‘vertrouwen’.
(C) 2005 - Alle rechten voorbehouden - PKN Zeist-West